Ochrona Lasu

Ochrona lasu, jako jedna z podstawowych dziedzin działalności gospodarczej Nadleśnictwa ma głownie na celu zabezpieczanie lasu przed szkodami wyrządzanymi przez czynniki abiotyczne (np. silne wiatry, przymrozki, mrozy, śnieg, susze i powodzie), biotyczne (np. szkodniki owadzie, grzyby pasożytnicze, zwierzynę), ale również antropogeniczne (np. pożary, szkody przemysłowe).

Stosowana na co dzień zasada profilaktycznego działania ma na celu zapobieganie powstawania procesów chorobowych drzewostanów oraz ciągłego zwiększania możliwości obronnych drzew i drzewostanów na czynniki chorobotwórcze.

Dla utrzymania odpowiedniego stanu sanitarnego oraz zdrowotnego drzewostanu na poziomie nie zagrażającym trwałości lasu, wdrażane są sprawdzone metody ochrony lasu, zgodne z Instrukcją Ochrony Lasu.

Nadleśnictwo Białogard przynależy do I Krainy Bałtyckiej, gdzie klimat jest umiarkowany, na przejściu między klimatem morskim a bardziej surowszym klimatem kontynentalnym. Wpływ klimatu morskiego uwidacznia się dość łagodnymi zimami oraz chłodnymi latami. Wiatry na przedwiośniu i w okresie późnojesiennym są wyjątkowo silne i często przyjmują charakter huraganowy. Z tego tez powodu w Nadleśnictwie prowadzony jest stały monitoring stanu sanitarnego lasu, a pojawiający się posusz oraz wywroty i złomy są na bieżąco usuwane.

Ze względu na dominującą w składzie sosnę Nadleśnictwo Białogard narażone jest na zagrożenia ze strony szkodników owadzich pierwotnych i wtórnych oraz grzybów patogenicznych. W celu ograniczania aktywności szkodników pierwotnych prowadzone są działania polegające na wprowadzaniu gatunków biocenotycznych, terminowym wykonywaniu cięć pielęgnacyjnych oraz zakładaniu budek lęgowych. Działania służące na ograniczaniu szkodników wtórnych polegają na wyszukiwaniu i usuwaniu drzew trocinkowych, utrzymywaniu bieżącej rotacji drewna oraz rozrzedzaniu populacji szkodnika poprzez stosowanie pułapek feromonowych.

Pułapki feromonowe na owady:

Szkody powodowane przez zwierzynę stanowią problem w utrzymaniu dobrej jakości upraw i młodników w nadleśnictwie. Główni ich sprawcy to jeleń, sarna i daniel. W celu zapobiegania szkodom powodowanym przez zwierzynę Nadleśnictwo podejmuje konsekwentne działania polegające na grodzeniu upraw, chemicznym zabezpieczaniu upraw i młodników oraz wykładaniu drzew zgryzowych. Z obserwacji wynika, że najbardziej skuteczną metodą są grodzenia. Dobre efekty daje też wykładanie drzew zgryzowych, które rozpraszają ryzyko występowania znaczących szkód.

Przykład grodzenia:

Drzewa zgryzowe:

Średnio rocznie Nadleśnictwo wydaje niemal 550 000,00 zł na ochronę lasu przed zwierzyną.

Duży areał gruntów porolnych zajmujących 7475,78 ha, tj. 33% powierzchni gruntów leśnych wymaga systematycznej walki z występowaniem grzybów patogenicznych, takich jak huba korzeniowa. W celu ochrony tych drzewostanów w Nadleśnictwie stosuje się profilaktyczne szczepienie pniaków biopreparatem.

W ochronie lasu nie należy zapominać o problemie jakim są pozostawiane w lesie śmieci. To nie tylko nieestetyczny wygląd i zagrożenie pożarowe, ale także śmiertelne niebezpieczeństwo dla zwierząt. Co roku z terenu nadleśnictwa usuwamy niemal 400 m3 śmieci, a koszty jakie nadleśnictwo ponosi na sprzątanie i utylizacje tych odpadów to ponad 150 000,00 zł / rok.

Kontrola stanu środowiska leśnego i wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie pozwala leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Z tych właśnie przyczyn każdego roku podejmowane są działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności.